DE PISANG

De Pesachweek is afgesloten. Tijdens de Sedermaaltijd wordt de vraag gesteld door de jongste aan de vader: 'Waarom is deze dag anders dan alle andere?' En dan verteld Abba hoe het volk uit Israel is bevrijd. Ook wij nuchtere Hollanders zouden een dergelijke vraag kunnen stellen, ook al is het antwoord dan niet op de Bijbel gericht maar op onze geschiedenis. Het betreft namelijk 1 april. Op die dag in 1572 verloor Alfa zijn bril en dit is een dag dat er in Nederland grapjes worden uitgehaald. Onze dag begon in ieder geval redelijk normaal. Tijdens het ontbijt werd Hanna D, onze zuiderbuur getest, op een dergelijke vraag. 'Wat zit er op je blouse?' Na het bezien te hebben, werd er dan gezegd: '1 april' omdat er natuurlijk niets was. Na het ontbijt hebben we een dienst bijgewoond in de grote Synagoge. Deze dag is ook de 7e dag van Pesach en iedereen heeft dan ook weer vrij. Het is bijzonder om mee te mogen maken hoe God wordt geprezen en geloofd en de mannen te zien in hun tallit, hun gebedskleed. Wanneer de punten van het kleed zijn omgeslagen over hun schouders, doet dat mij denken aan Arendsvleugels. "Ik heb u op arendsvleugels gedragen'. Er is diep ontzag en eerbied voor het Woord wat is opgetekend in de Torahrollen. Deze morgen werd er niet alleen gezongen door de voorzanger, maar was er ook het grote mannenkoor. Indrukwekkend om dit ook aan te horen ook al kan je niet alles verstaan. Je voelt het wel. Eenmaal thuis gekomen, ja ,dat ga je zeggen na 2 maanden, was er bij mij grote consternatie. De muis die normaliter aan de laptop vastzit, was zoek. Niemand had hem losgehaald van de laptop. Marianne had hem uiteindelijk’s-ochtends het laatst gebruik. Was er dan iemand binnen geweest?, rees toen de vraag. Hebben we al onze spullen nog wel? Achteraf moet je dan wel constateren dat het eigenlijk een onlogische vraag is. De laptop is er nog(!) en de muis is weg....... Bij het navraag doen werd ik opgezadeld met een raadsel. Een van de vele die dag. Deze luidde: 'Wat doet de kat?' Zelf dacht ik, dan piepen de muizen, maar het goede antwoord was: die springen op tafel. En ja hoor, daar lag de muis. Gedurende de loop van de dag werden er meer raadsels opgegeven en moest er naar antwoorden worden gezocht. Een bijzondere manier om 1 april te vieren. Leuke dingen waren het en de joligheid kwam er goed in. Ook een normaal een spelletje zat er niet meer in. Er werd ontzettend gemanipuleerd. Het woord 'pisang' begon tot stand te komen. Zo werd mijn gevoel: 'Dat ben ik vandaag'. Om er een wending aan te geven gaf ik dus ook maar een raadsel op. De vraag 'Wat ben ik?' met de aanwijziging: FRUIT, kan ook anders zijn. Een toffe peer bijvoorbeeld, maar dat gevoel had ik niet. Tijdens de maaltijd werd de vraag gesteld: 'Wat klopt er niet aan de gedekte tafel'. Iedereen mocht raden, maar zij wisten het antwoord al.

Bij mijn bord lag een heeeeele grote vork waarmee ik mocht eten. ’s-Avonds hebben we elkaar mogen bemoedigen en complimentjes geven. Iets wat we normaal ook al niet doen. Prachtig om zoiets mee te maken. De avond werd afgesloten, nadat we met elkaar gebeden hadden, met het maken van een filmpje. Ik kreeg een soort interview over hoe ik deze dag heb ervaren. Plotseling kreeg ik nog wat extra schouderklopjes. 'Waarom?' was natuurlijk de vraag. Het antwoord kreeg ik snel. Ik heb middag en avond gelopen met een briefje achterop mijn rug waarop stond: 'Geef mij een schouderklopje a.u.b. dat kan ik deze dag wel gebruiken.'Hoe makkelijk is het dan ook om een dag anders te laten verlopen dan andere dagen. De touwtjes in handen hebben kan wel eens heel anders uitpakken als dat je denkt.

Arij